Skierniewice
Jak dojechać?
Samochodem najszybciej trasą 719 w kierunku Skierniewic
Odległość: 24 km
Czas: 25 min
Czas zwiedzania: kilka godzin w zależności od planu wycieczki
Wyjeżdżając z bramy kierujemy się na prawo, obok krzyża wjeżdżając na drogę asfaltową kierujemy się prosto do torów kolejowych w Suchej Żyrardowskiej. Cały czas prosto przez Mrozy do skrzyżowania ze światłami w Walerianach. Skręcamy w lewo na trasę nr 719. Po 20 minutach ok. 20 km, jesteśmy w Skierniewicach.
Historia Skierniewic.
Początki miasta Skierniewice sięgają 1 poł. XII w. Na ich terenie istniała wtedy wieś należąca do dóbr łowickiego arcybiskupa gnieźnieńskiego. Pierwsza pisemna wzmianka o wsi Skierniewice pochodzi z roku 1359. Wtedy to arcybiskup Jarosław Bogoria ze Skotnik gościł w Skierniewicach władcę Mazowsza – księcia Siemowita III. Książe którego państewko obejmowało swym obszarem Skierniewice potwierdził na owym spotkaniu arcybiskupią własność tych terenów, a mieszkańców wsi obdarzył przywilejami.
Za panowania arcybiskupa Jarosława Bogoria wieś Skierniewice odnotowała rozwój ekonomiczny i szybko rozrosła się do całkiem dużej osady, którą można było w najbliższym czasie przekształcić w miasto. I tak w 1457 r. arcybiskup Jan Odrowąż ze Sprowy połączył dwie sąsiadujące ze sobą wsie Skierniewice i Dęba, nadając tym sposobem Skierniewicom prawa miejskie. Skierniewice stały się znanym ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym. Nadane przez Odrwąża prawa miejskie potwierdził w 1463 roku Kazimierz Jagiellończyk. W XVI w. Skierniewice zaczynają używać herbu. Na niebieskim tle krzyż i trzy lilie- godło arcybiskupa gnieźnieńskiego oraz pozioma linia- symbol rzeki Łupii. Na zabudowę miejską Skierniewic oprócz samych budynków mieszkalnych składał się jeszcze ratusz oraz kościół parafialny św. Jakuba. Przy kościele funkcjonowała szkoła założona przez prymasa Jana Przerębskiego. Najzdolniejsi absolwenci owej szkoły mieli możliwość kontynuowania nauki w Akademii Krakowskiej. Kierownictwo szkoły w Skierniewicach objął znany uczony z Krakowa Benedykt Herbest. W pierwszej połowie XVII w. rozpoczął się kryzys, zaczęło upadać rzemiosło, kurczył się handel. Ostateczną klęską dla miasta była wojna ze Szwecją w latach 1655-57 która spowodowała wyludnienie miasta oraz liczne epidemie. W 1685 r. Skierniewice liczyły tylko około 600 mieszkańców. Jednak w drugiej połowie XVIII wieku liczba ludności wzrosła do około 1000 mieszkańców. W połowie lat osiemdziesiątych XVIII w. arcybiskup Michał Poniatowski zorganizował w Skierniewicach manufakturę sukienniczą, zatrudniając w niej około 70 robotników oraz zwerbowano sukienników z Krakowa i Wielkopolski.W czasie rozbiorów Polski Skierniewice trafiły do zaboru pruskiego. Prymasi stracili wówczas swoje posiadłości na rzecz króla Prus, a miasto zaczęło powoli podupadać. Nowe władze obciążyły mieszkańców wysokimi podatkami co spowodowało zubożenie ludności, oraz ograniczenie inwestycji i rozwoju gospodarki. Kolejnym etapem w historii miasta był okres Księstwa Warszawskiego. Wówczas Skierniewice wraz z całym księstwem łowickim znalazły się w rękach Napoleona I, który podarował miasto Ludwikowi Davout.
Od początku lat dziewięćdziesiątych XIX w. to dla miasta czas rozwoju przemysłu, a co za tym idzie również wzrost infrastruktury miejskiej. W 1910 roku na terenie miasta działa tartak mechaniczny, dwie cegielnie, browar, młyn oraz fabryka kafli i grzebieni. Do ważnych wydarzeń Skierniewic należało utworzenie w 1880 r. Straży Ogniowej, która przyczyniła się również do późniejszego rozwoju kultury w mieście.
Wybuch I wojny światowej wprowadził ogromne szkody w mieście. W rejonie miasta toczyły się ciągłe kilkutygodniowe walki. Miasto dwukrotnie przechodziło z rąk do rąk walczących ze sobą stron. Spalonych zostało wiele domów, zniszczeniu uległ także budynek dworca kolejowego i urządzenia kolejowe. Ostatecznie front ustabilizował w się 1914 r. na linii rzeki Rawki, a walki przybrały charakter wojny pozycyjnej. Jedynym pozytywnym faktem z tamtego okresu jest wybudowanie elektrowni miejskiej przy placu św. Floriana. Po zakończeniu I wojny światowej w 1918 roku miasto zaczęło ponownie rozkwitać. W Skierniewicach zaczęły powstawać inne zakłady produkcyjne jak huta szkła czy fabryka sklejki. Ważnym wydarzeniem dla miasta było przekazanie w 1919 r. dawnego pałacu carskiego i folwarku skierniewickiego Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, która umieściła tutaj Wydział Ogrodniczy. Podczas II wojny światowej miasto zostało kilkakrotnie zbombardowane co zniszczyło ok. 10% zabudowy. W dniach 11-12 września 1939 r. Skierniewice wizytował Adolf Hitler, zaniepokojony przebiegiem bitwy nad Bzurą. Silną organizacją konspiracyjną na terenie Skierniewic był Związek Walki Zbrojnej, w którym działał obwód Armii Krajowej „Sroka” przeprowadzający liczne akcje dywersyjne. Na terenie miasta utworzono również zamknięte getto dla ludności żydowskiej w którym zgromadzono ok. 6 000 osób.Od roku 1957 nastąpił bardzo szybki rozwój przemysłu, przystąpiono wówczas do odbudowy miasta. Utworzony został Instytut Sadownictwa (lata 1952-55), Instytut Warzywnictwa (1964r.) W 1975 roku Skierniewice uzyskały status miasta wojewódzkiego, czego konsekwencją było znaczne przyśpieszenie rozwoju infrastruktury miejskiej. Obecnie leżą w województwie łódzkim.
Miejsca godne polecenia:
http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/search,1,-1,-1,976942,-1,-1,-1.html
http://turystyka.um.skierniewice.pl/strona-glowna/co-robic/warto-zobaczyc/
